Bijna is het zover, Pasen. Massaal gaan de kids dan op pad om, slechts gehuld in pyjama en met de slaap nog in de ogen, paaseieren te gaan zoeken in de eigen tuin. Maar hoe komen die daar? Ze komen er niet vanzelf. Inderdaad, de ouders moeten (helaas) vroeg uit de veren om op hun vrije dag de eieren van de paashaas te gaan verstoppen. Die blije kindergezichtjes als ze weer een 'ei' op de kop hadden getikt herinner ik me nog goed van de tijd dat mijn kinderen nog dreumesen waren. Vol spanning, ijver én goede moed zochten ze totdat hun mandjes uitpuilden met chocolade eieren voorzien van die vrolijke gekleurde glimmende papiertjes. Daarna was het smikkelen geblazen. De gekookte eieren bleven meestal massaal achter op het aanrecht. Zoet had toch wel de voorkeur haha.
Het bleef uiteraard niet bij maar één zoektocht. Er werd ook gezocht naar die verrukkelijke lekkernijen bij de opa’s en oma’s. De ene opa en oma hadden een kleine tuin, de andere een grote. Bij beiden was het zoeken een feest. In de kleine tuin lagen mega veel mini eitjes, dus moeilijk te vinden. In de grote tuin lagen minder eieren, maar hele grote. Zo was het op beide plaatsen qua moeilijkheidsgraad gelijk. Na het zoeken stond er op beide plekken een heerlijke paasbrunch of paasdiner op ons te wachten. Waarom een paashaas eieren verstopt en niet een paaskip, hebben mijn kinderen nooit aan mij gevraagd. Blijkbaar doet dat er niet toe, kinderlogica zullen we maar zeggen. Het gaat om het plezier dat je samen hebt.
Plezier hebben staat met Pasen dus voorop. Ook nu de kinderen groot zijn. Wat extra vrije tijd samen doorbrengen op zijn tijd kan geen kwaad. Een boswandeling op 1ste paasdag of 2e paasdag met opdrachten staat op de planning. Vroeger liepen we samen met de hele familie deze speurtocht, die ieder jaar plaats vindt in het ‘Schuitwater’ te Broekhuizen (Noord-Limburg). Dit is een drassig natuurgebied met vele bruggetjes en mooie wateren. Hartstikke uitdagend voor kinderen. Mijn vader vertelde dan allerlei spannende verhalen en mijn toen nog kleine kinderen en hun neefjes en nichtjes gingen helemaal op in hun fantasie. “Waarom liggen hier geen paaseieren, hier zitten toch veel hazen?", of zoals kinderen zeggen: konijnen. Dit zou een logische vraag geweest zijn. Maar deze is mij toen nooit ter ore gekomen. Hadden ze het er te druk voor door alles wat de natuur op dat moment te bieden had of was het toch weer die kinderlogica? Een kinderhand is snel gevuld, laten we het daar maar op houden. Helemaal met Pasen!
