Ik werd vanmorgen wakker met een vreemd gevoel in mijn buik. 'Is er iets speciaals vandaag?' Terwijl ik me nog een keertje omdraaide voordat mijn wekker zou afgaan, schoot het me plotseling te binnen. Mijn moeder is vandaag jarig. Of althans... ze zou vandaag jarig zijn. Vreemd zo’n verjaardag zonder mam. Na de feestdagen was dit vroeger altijd het 1ste familiefeestje waar we allemaal samen kwamen. Nu zit ik vanavond alleen thuis op de bank met manlief. Geen broers en zussen, ooms en tantes, neefjes of nichtjes of een vroegere buurvrouw, die je dan daar ontmoette op dat verjaardagsfeestje.
Toch ga ik vandaag iets lekkers halen bij de bakker. Deze dag mag niet voorbijgaan als een gewone dag. Of misschien kan ik mijn man overhalen vanavond te gaan gourmetten voor haar verjaardag Hoe leuk zou dat zijn? Mijn moeder was een bescheiden en een tevreden mens. Grote cadeaus zoals verre reizen of dure sieraden hoefden voor haar niet zo. Dat haar kinderen en kleinkinderen op de koffie kwamen was voor haar al een feest opzich. Er werd dan altijd heerlijke Limburgse vlaai in huis gehaald. Voor de gasten die van ver kwamen, stond er altijd een heerlijke pot met gehaktballetjes in tomatensaus te pruttelen op het fornuis als avondeten. En de saucijzenbroodjes natuurlijk, die mag ik niet vergeten. Hiervan konden de kleinkinderen geen genoeg krijgen. Soms had mam geen tijd om iets voor te bereiden. Dan werd er friet gehaald met kroketten en frikandellen. Het was altijd groot feest. Hoe dan ook!
Nu vier ik feest met foto’s uit de oude doos. Mooie verjaardags herinneringen dwalen door mijn hoofd. Maar ook blijft de vraag: "Wat zou ze vandaag aan het doen zijn daarboven?" Misschien is ze wel koffie aan het drinken samen met pap (en op deze speciale dag natuurlijk ook mét vlaai). Ik denk dat ik straks maar even haar 2 favoriete kopjes met schoteltjes van zolder haal. Die heb ik overgehouden aan de erfenis en zijn mij bijzonder dierbaar. Ze zijn inmiddels wel wat stoffig, maar dat maakt ze er niet minder mooi op. Mooie geschilderde bloemmotieven in rosétinten fleuren niet alleen het porselein op, maar ook mijn humeur. De koffie smaakt zoveel beter in deze kopjes dan uit die kartonnen koffiebekers van de zaak. Proost mam, op jou!
