Pastel de Nata

Pastel de Nata

Pastel de Nata

Culinaire creasoof Jeroen presenteert: Pastel de Nata

Welk barbecuetoetje komt oorspronkelijk uit Portugal?

Ik (Jeroen) ben dol op alles wat zoet is. Hoe zoeter, hoe beter. Als je al eens in Portugal (waar ik als kleine jongen al kind aan huis was) op vakantie bent geweest, dan moet er jou een ding zijn opgevallen. De Portugese voorliefde voor alles wat zoet is! Een dorp kan zo klein niet zijn of je zult er een pastelaria vinden met een ruime keuze aan zoetigheden voor bij je bica (koffie) of chá (thee). In de grote(re) steden vind je pastelaria’s te over en overal hebben ze een ruime keuze in lokale lekkernijen en landelijk bekende zoetigheden. Eén keuzeoptie is een vast gegeven: Pastel de Nata. Iedere pastelaria, groot en klein, heeft deze zoete custardtaartjes in de vitrine liggen.

Waar komt de naam Pastel de Nata vandaan?

Sommigen vinden het een beetje verwarrend dat er soms gesproken wordt over Pastel de Nata, en soms over Pasteis de Nata. Dus dit heb ik even voor je uitgezocht. Pastel is enkelvoud en pasteis is meervoud. En ook de benaming pastel (of pasteis) de Belem wil nog wel eens voor verwarring zorgen. Een pastel de Belém is hetzelfde als een pastel de nata. De naam verwijst simpelweg naar de plaats Belém (nu een wijk van Lissabon), waar monniken van het Jerónimos klooster de allereerste pasteis maakten. Hun recept is ontstaan omdat ze een overschot hadden aan eidooiers en het zonde vonden om deze weg te gooien. De eierdooiers verdwenen in allerhande desserts en uiteindelijk is hieruit de pastel de Belém ontstaan. Toen de monniken geld nodig hadden om het klooster te onderhouden zijn ze gestart met de verkoop van hun pasteis de Belém en zo is dit bijzondere hapje aan naamsbekendheid gaan winnen.

Welk dessert is geschikt voor bij de barbecue?

Nu zul je je misschien afvragen hoe het mogelijk is om een overschot aan eidooiers te hebben. Tenzij je veel merengue maakt, want dan is het logisch. Merengue is niet wat er gemaakt werd in het klooster waardoor er zoveel eidooiers over waren. De eiwitten waarvoor de eieren werden gesplitst, werden door de monniken en nonnen van het klooster gebruikt als stijfsel voor hun kleding. Nu kan ik me weinig voorstellen bij het gebruik van wat voor soort stijfsel dan ook voor kleding. En je wilt er toch niet aan denken dat je dat met eiwitten moet doen?! Gelukkig werkte het een paar honderd jaar geleden wel zo, anders was de Pastel de Nata misschien nooit ontdekt en had ik (én jij) vandaag de dag niet kunnen genieten van dit overheerlijk mierzoete Portugese barbecue dessert