Vic(toria) is aan het bakken geslagen
Zo, de boodschappen voor de jaarwisseling zijn binnen. Een loodzware kartonnen doos vol met bakmiddelen zoals zonnebloemolie, goudreinetten, appelbeignetmix, poedersuiker, rozijnen, bloem, melk en anijs staat midden op het aanrecht te pronken. Ik heb er zin in. Vandaag maak ik eerst de hartjeswafels à la (o)pa Jan, oftewel wafels volgens het recept van mijn overleden vader: met ANIJS dus!
'Waar is dat wafelijzer nu gebleven?' Enigszins geïrriteerd loop ik door mijn rommelige keuken. Na een half uurtje zoeken vind ik het ijzer terug in de garage weggestopt op een van de houten wandplanken die volgesneeuwd zijn met stof. Gelukkig zit het bakijzer in een plastic zak, dus na een beetje schoonpoetsen met een keukendoek kan ik aan de slag. Tijdens het bakken stem ik de televisie af op het schaatsen bij de NOS. Dat geeft zo’n lekker winters gevoel ookal is het buiten met 12 graden meer lente dan winter. Na een uurtje bakken heb ik al een hele stapel wafels klaar en moet ik natuurlijk proeven. 'Heerlijk, die speciale anijssmaak', alsof ik bij mijn vader aan de keukentafel zit.
De volgende dag maak ik samen met mijn dochter de appels en het deeg klaar voor de appelbeignets, idem dito volgens het recept van (o)pa Jan. Mijn vader hield van bakken, net als ik. Als de eerste beignets het vet in gaan vraagt mijn dochter mij ineens uit het niets: "Waarom eten we eigenlijk appelbeignets met Oud en Nieuw?" Dat is een goede vraag. Het antwoord moet ik schuldig blijven. "Google maar even lieverd dan weten we het zo", antwoord ik wijs:
De Romeinen aten rond 200 voor Christus al een lekkernij (klontjes deeg geschept in vet en gewenteld in veel suiker), dat veel weg had van de huidige appelbeignet. In kookboeken van de 15e eeuw komen voor het eerst recepten voor beignets voor, waar ook voor het eerst de schijven appel werden gebruikt. In de 17e eeuw kwamen er recepten voor 'appelkoeckies' waarvan de bereidingswijze overeenkomt met de bereidingswijze van onze appelbeignets.
Weer wat geleerd vandaag. Vele handen maken licht werk en na twee uurtjes doorploeteren staat er een grote schaal met appelbeignets op de keukentafel te pronken. Trots als een pauw maken mijn dochter en ik een selfie met onze baksels op de voorgrond. Ik ben gek op tradities maar 'het bakken van wafels en appelbeignets' is toch wel één van mijn favorieten. Op nieuwjaarsdag gaan we nog gezellig genieten van een Nieuwjaarsbarbecue dus wij zitten er de komende jaarwisseling gebakken bij. Fijne roetsjjjjj iedereen!
