Het is tegenen zevenen 's avonds nog steeds aangenaam warm. Mijn zus en zwager vieren vandaag hun 35-jarige huwelijksjubileum met een gezellig tuinfeest. Ze treffen het met het weer maar ook met de catering, die door ons bedrijf verzorgd zal worden. Tot in de puntjes uiteraard, zoals altijd. Dit keer is het geen barbecue maar een pizzaoven die staat te stralen bij binnenkomst. Het thema van dit feest is namelijk: ITALIË. De 'A-Z creasofen' Jelle en Jeroen zijn druk in de weer de pizzaoven met hout op de juiste temperatuur te brengen. Terwijl mijn man even met de hen aan de praat is, ga ik alvast op zoek naar het koralen bruidspaar en ik tref ze achter in hun riante tuin aan in een gezellig onderonsje met hun buren. Ik loop naar ze toe en overhandig ons cadeautje: “Voor als jullie een keer willen BBQ-en met de kinderen”, zeg ik terwijl ik het A-Z Bier Pakket bij mijn zwager in de armen duw en de envelop met de BBQ-bon aan mijn zus overhandig. “Veel plezier ermee”, zeg ik vrolijk en ik geef ze ieder een dikke pakkerd op beide wangen. Ze zijn blij en lachen. De volgende gearriveerde gasten willen hun felicitaties ook overbrengen dus ik maak beleefd plaats en zoek een plekje aan een van de hangtafels.
De stemmen van o.a. Laura Pausini, Andrea Bocelli en Paolo Conte schallen door de speakers. De sfeer zit er goed in. De voetjes gaan van de vloer en het bruidspaar danst in stijl door de inmiddels schemerig geworden tuin op onverstaanbare zwoele klanken. Ook de aanwezige kleintjes bewegen enthousiast hun armpjes en beentjes op het ritme van de muziek. Moe gedanst en gekletst is het rond 22.00 uur tijd voor de inwendige mens. Ambachtelijk bereide pizza’s worden geserveerd en iedereen smult van deze Italiaanse specialiteiten. Ze zijn er in diverse smaken en we kunnen er geen van allen genoeg van krijgen. De barbecue helemaal achterwege laten als barbecuebedrijf is natuurlijk geen optie dus later op de avond worden we nog getrakteerd op een heerlijk stukje varkensentrecôte van de barbecue. Gegrilld op rustieke wijze, dat wil zeggen: op houtskool. Gewoonweg heerlijk. Van eten krijg je dorst dus het bier en de wijn blijven rijkelijk vloeien. Iedereen maakt plezier en geniet van elkaar, van het lekkere weer, van het bruidspaar, van het lekkere eten etc.
Tegen 02.00 uur wordt het dan ook voor mij tijd om huiswaart te gaan. Mijn man is al thuis. Die moet morgen in alle vroegte A-Z bussen laden. Vandaar. Ik klim op mijn enigzins krakkemikkige fiets en zet kracht met mijn in een kokerrok gehulde benen. Ik probeer recht te fietsen maar én met een te strakke rok én met teveel alcohol in je bloed, is dit een hele opgave. Met een tollend hoofd bereik ik na een half uurtje trappen (2x zolang als normaal) mijn huis. 'Waar is die verdomde huissleutel nu ?' Ik voel al mijn zakken na...nergens een sleutel te bekennen. ‘Wat nu, mijn man wakker maken? Geen goed idee. Hij blaft niet, nee hij bijt zelfs haha!' Ik strompel dus naar de camper in de hoop dat deze open is. En warempel, deze is open. Dit is normaliter nooit. Wat een geluk bij een ongeluk. Ik strompel op de tast naar het camperbed en hoor dan een plots een vreemde stem uit het donker roepen: “Hey wie is dat?” “Jack, ik ben het, Vic!”, roep ik ietwat lollig door de tevele alcholische drankjes die ik genuttigd heb. 'Vreemd zeg, wat doet mijn man nu in de camper?', denk ik bij mezelf. “Ik ben Jack niet, ik ben Jeroen”, hoor ik de vreemde stem zeggen. Geschrokken door het voorval draai ik me abrupt om en val door al mijn haast om weg te komen bijna van het campertrapje. Creasoof Jeroen zou inderdaad in onze camper blijven overnachten zodat hij niet midden in de nacht met de auto naar huis zou moeten rijden. Ietwat aangeschoten is me dit blijkbaar even ontschoten. Mijn probleem blijft: 'Naar binnen maar HOE? ' Plotseling realiseer ik me nu ik weer wat bij zinnen kom, dat er altíjd een huissleutel ligt op een geheime maar voor intimi, bekende plek. Ik gris die sleutel van zijn vertrouwde plekje en val eenmaal binnen meteen op de bank in slaap. Zonder hond en zonder man aan mijn zijde, maar met mooie nieuwe herinneringen aan een onvergetelijke feestavond in mijn hart. Eind goed, al goed!
