Bijna vaderdag. Ik heb geen vader meer. Maar binnenkort komt er wel een nieuwe vader bij. 'Hoe dat zo?', hoor ik je denken. Mijn zoon wordt als alles volgens planning verloopt, half juli voor de 1ste keer vader haha. Hoe leuk! Rond Vaderdag denk ik extra vaak terug aan mijn eigen vader en hoe trots ik ben op hoe hij alles heeft weten te regelen in zijn leven. We zijn als kinderen (3 stuks) niks tekort gekomen. Er was altijd eten, drinken, kleding, vervoer en tijd voor leuke dingen zoals een vakantie naar Frankrijk of een dagje uit naar de hollandse kust. Toen mijn ouders met pensioen gingen hebben ze een kleine zeilboot gekocht waarop ze veel plezier hebben beleefd met de kleinkinderen (5 stuks), die met enige regelmaat mee mochten varen vanuit het Leukermeer (Well, Noord-Limburg) de Maas op. Het meer lag bij wijze van spreken om de hoek maar met mooi weer was het net alsof je aan het Gardameer vertoefde. Pap ging niet alleen maar varen. Nee...er werd ook onder zijn toeziend oog gevist, gekanoëd of gezwommen in het meer terwijl Mam haar zoveelste romantische boek las.
Als kers op de taart werd er op het eind van 'een dagje met Opa & Oma' een heerlijk patatje gehaald bij het restaurant terplekke, waarna de kinderen helemaal uitgeput maar met volle buikjes thuis werden afgeleverd. Ze zaten dan vol verhalen over grote vissen en 'reuzen van vrachtschepen', die ze hadden gezien. Ik kon op zulke dagen lekker doorwerken op kantoor zonder spelende kinderen die constant om je heen dartelden en de meest rare vragen stelden, waar ik op dat moment dan geen tijd voor had om op in te gaan. Het werk wachtte namelijk niet.
Op vaderdag gingen we altijd op visite bij Pap. Als vaderdagcadeau regelden we lekker makkelijk een Vaderdag Barbecue Menu voor hem. Mijn broer, zus en hun kinderen kwamen dan ook gezellig buurten en zo zaten we, ieder jaar weer, gezellig rond de barbecue nippend aan een Vaderdag Bierpakket. De neefjes en nichtjes speelden gezellig met elkaar totdat de eerste worsten en hamburgers gaar waren en er aangevallen kon worden. Mijn vader stond dan volop te genieten achter de barbecue met al zijn (klein) kinderen om hem heen. Zó gezellig, zó doodgewoon. Achteraf gezien juist super speciaal, zo allemaal samen.
Wat voor vader zou mijn zoon worden? Een ‘tarzan papa’ die veel stoere sportieve dingen onderneemt met zijn kind of een 'bulldozerpapa' die alle obstakels voor zijn kind uit de weg ruimt? Een ‘verzorgende papa’ of een ‘streng doch rechtvaardige papa’? Een ‘aanwezige papa’ of een ‘wie is die man die zondags het vlees snijdt papa’? We gaan het beleven. Liever niet de laatst genoemde... dan mis je zo enorm veel van je opgroeiende kind. Dat kun je nooit of te nimmer meer inhalen. Ze zijn maar zo kort klein. Dus geniet ervan, wanneer het kan.
Fijne Vaderdag samen!
