Héééétttt! (deel 1)

Héééétttt! (deel 1)

Héééétttt! (deel 1)

-deel 1-

Het gaat vandaag een van de eerste échte warme dagen van het jaar worden. Althans, als ik de weer app op mijn telefoon mag geloven dan. Maar ergens geloof ik dit ook wel. Het is kwart voor 7 in de ochtend, ik heb mijn bus net volgeladen en er drupt zoveel zweet van mijn hoofd dat de ‘Niagara Falls’ er niets bij is. Maar goed, dat krijg je ervan als je de bus zo snel mogelijk wilt inladen met een al flink rijzende temperatuur. Nadat ik de bus voor op de parkeerplaats heb neergezet, loop ik nog even gauw naar binnen. Normaal ga ik nog een bak koffie halen, maar daar is het nu vééls te warm voor. Ik zeg nog even gauw gedag tegen mijn collega die achter die balie zit en loop weer terug naar de bus. Vandaag staat Utrecht en omgeving op de planning. Als échte FC Utrecht supporter kom ik hier dan natuurlijk ook graag. Ik stel mijn navigatie in op mijn eerste bestemming in Nieuwegein, verbind mijn telefoon nog even met de bluetooth en maak mijn gordel vast. ‘I’m on the hiiigggghhwwaaayy to heellll…. Hiiigghhhwaaayyy to heellll…’ beukt er door de speakers heen. Ik start de motor en zet mijn knipperlicht naar links aan. We gaan er weer voor vandaag. Héérlijk vind ik dit, rijden. Gewoon even helemaal weg zinken in mijn eigen gedachten terwijl er een zacht briesje tegen de zijkant van mijn gezicht aan wappert door het openstaande raam. Of juist even de ‘schaamtefilter’ uitzetten en gewoon kei hard mee blèren met de muziek.

Tropisch warm

Echter is het vandaag te warm om enthousiast mee te zingen. De temperatuurmeter in de bus geeft al 25 °C aan terwijl het pas net 8 uur is. Bah, daar hou ik dus écht niet van. Ik ben zelf al een wandelende kachel, laat staan als het vanmiddag dan 30+ graden wordt. ‘’U vindt uw bestemming aan de rechterzijde,’’ klinkt het vanuit de TomTom. Vijf minuutjes voor de planning, maar dat is niet erg. Ik loop toch altijd royaal voor op de planning. Te laat komen houd ik niet van. Ik zet de bus stil voor het huis van de klant. Op het moment dat ik de deur van de bus open zwaai, slaat een benauwde windvlaag recht in mijn gezicht. Bah bah en nog eens bah. Ik trek mijn vest uit en gooi deze op de bijrijdersstoel. Ik heb dat vest altijd aan, hoe warm het ook is. Waarom? Geen flauw idee. Maar dat ding gaat nu toch echt uit. Ik loop naar de voordeur en beweeg mijn vinger richting de deurbel. Echter voordat ik de deurbel kan indrukken zwaait de deur al open. ‘’Goedemorgen!! Ik zag u al aankomen dus ik dacht ik maak de deur alvast open hahaha’’, klinkt de man. Ik kijk de man in zijn donkergroene ogen aan, maar mijn ogen wijken direct af naar beneden. De man staat zonder shirt trots met zijn bierbuik vooruit in de deuropening. Tja eeuhmm… Dat moet hij natuurlijk zelf weten. Ik zou het zelf niet chill vinden als een bezorger bij mij thuis komt en ik zelf niet volledig ben aangekleed, maar goed. Ik vind het als bezorger ook niet erg. Ik heb al wel raardere dingen aangetroffen, dus ik trek me er niks van aan en besluit om te reageren op de man ‘’U ook een goedemorgen meneer! Ik kom uw A-Z barbecue bezorgen, maar dat zal mijn bus ook wel al een beetje weggeven hebben nietwaar?’’De man lacht en knikt instemmend. Ik draai me om en loop naar de bus om de barbecue spullen uit de bus te halen. Ik hoor dat de man achter mij aan loopt. Helemaal top! Dat scheelt mij dus weer een keertje op en neer lopen dadelijk.

-wordt vervolgd-